Mamo, Tato, kochajcie mnie rozsądnie!
"Jedynym produktem, który człowiek otrzymuje bez instrukcji obsługi, jest dziecko."
Andrzej Majewski
Szanowni Rodzice!
Nikt z nas nie dostał przy narodzinach dziecka właśnie tej instrukcji obsługi. Tak naprawdę to rodzicem stajemy się każdego dnia stojąc przy swoim dziecku. Starając się jak najlepiej wszystko dla niego robić, a i tak kiedy zamyka drzwi jako dorosły człowiek wiemy, że mogliśmy coś zrobić lepiej.
Czym charakteryzuje się prawdziwa miłość dziecka?
-
BEZWARUNKOWOŚCIĄ
Oznacza to, że prawdziwa miłość nie posługuje się słowem „jeżeli” – tzn. „Będę cię kochać, jeśli zrobisz to lub nie zrobisz tamtego”. Dziecko czuje, że jest kochane ponieważ jest właśnie tym, kim jest, niezależnie od tego, co robi lub czego nie robi. Wiąże się z tym uznanie praw dziecka do bycia różnym od rodziców i od posiadania odmiennych wartości, a także usiłowanie zrozumienia jego nastrojów i emocji, bo każdy wiek ma swoje własne problemy. Dlatego należy dziecko podtrzymywać na duchu, ale nie rozwiązywać za niego wszystkich trudności. Należy go wspierać i ukierunkowywać.
Należy za wszelką cenę unikać gróźb cofnięcia miłości „-Jeżeli nadal będziesz tak robić, nie będę cie więcej kochać”, „Nie rób tak, bo nie będę cię kochać”. Każdy człowiek, a dziecko szczególnie odczuwa potrzebę posiadania na tym zmiennym świecie bodaj jednego niezawodnego oparcia, dającego mu tak ważne poczucie bezpieczeństwa – niezachwianej miłości rodzicielskiej.
- CENIENIEM UNIKALNYCH CECH DZIECKA
Jest to pewien rodzaj zafascynowania indywidualnością dziecka i popierania jej. Ten rys miłości rodzicielskiej niesie z sobą uznanie potrzeb dziecka, by być osobą niepowtarzalną.
- BYCIEM WIARYGODNYM DLA DZIECKA
Bądź przykładem. Postępuj tak, by być wiarygodnym. Dzieci są dobrymi obserwatorami i łatwo zauważą, gdy nie robisz tak, jak mówisz.
- NIE WYRĘCZANIEM WE WSZYSTKIM
Dzieci rodziców nadopiekuńczych w dorosłym życiu cechuje wyuczona bezradność, nie możesz towarzyszyć mu do ostatnich jego dni. Nie blokuj jego rozwoju, daj mu możliwość doświadczać i poznawać. Mądra miłość do dziecka to taka, która zapewnia poczucie bezpieczeństwa, ale stawia zadania adekwatne do momentu rozwojowego, w jakim dziecko się znajduje . Jeśli będziemy stale łapać dziecko, które się potknie, nie wytworzy się wtedy u niego naturalny odruch łapania równowagi. A co kiedy nas przy tym nie będzie?
- TROSKĄ O DZIECKO
Chodzi tu o żywe zainteresowanie wszystkim, co dotyczy dziecka: jego myślami, uczuciami, czynnościami, wydarzeniami. Dziecko, ze swej strony, doświadczając, że jego sprawy są ważne dla rodziców, skłonniejsze będzie przyjmować wymagania rodzicielskie.
Jak przekazać miłość dziecku?
Dzieci są istotami silnie emocjonalnymi, porozumiewającymi się przede wszystkim emocjami. Do przekazywania nam swoich uczyć wykorzystują zachowanie. Łatwo możemy przez zwykłe przyglądanie się dziecku poznać co czuje i w jakim jest nastroju. Z drugiej strony, dzieci mają niesamowitą zdolność rozpoznawania naszych uczuć poprzez nasze zachowanie, zdolność, którą większość ludzi traci osiągając wiek dojrzały. To dlatego one tak szybko wychwycą, że mówimy nieprawdę lub coś przed nimi ukrywamy.
Takie są właśnie dzieci. Potrafią doskonale rozpoznać nastrój człowieka po jego zachowaniu.
Jeśli chcemy by wiedziały, że je kochamy, musimy zachowywać się tak, by wyrażać to całym sobą a nie tylko słowami.
Jakie cechy osobowości rodziców wysuwają się na pierwszy plan
pod względem wychowawczym?
- CIERPLIWOŚĆ
Wyrażamy ją szczególnie w:
- pozwalaniu dzieciom samym uczyć się danej rzeczy, nawet jeśli pochłania to nieco czasu i odbywa się z wieloma błędami,
- dawaniu dzieciom dużo czasu na przyswojenie sobie określonej umiejętności, a jeśli przy drobnych potknięciach dziecka tracisz cierpliwość, poszukaj przyczyny w sobie,
- pozwalaniu na podejmowanie przez dziecko decyzji, nawet gdy dokonuje ich powoli,
- uznaniu odmiennego niż twoje tempa działania dziecka,
- uważnym przysłuchiwaniu się temu, co dziecko ma do powiedzenia, nawet gdy w tym czasie masz do zrobienia mnóstwo rzeczy,
- zachowaniu spokoju, gdy trzeba wielokrotnie powtarzać to czego oczekujemy od dziecka,
- umożliwianiu dziecku pełnego wyrażania się bez okazywania znudzenia czy uczucia przykrości.
- OPTYMIZM I POCZUCIE HUMORU
Dzięki nim tworzy się w domu pogodna atmosfera, łatwiej jest wtedy uporać się z problemami życia codziennego. Zadowolenie to jeden z objawów zdrowia psychicznego. Dlatego rozwijaj w sobie nawyk mówienia sobie i innym pozytywnych rzeczy. Wyrabiaj w sobie entuzjazm. Nie koncentruj się wyłącznie na troskach czy rozczarowaniach.
Szczególne znaczenie dla rozwoju i wychowania dziecka mają pochwały rodziców, podkreślanie nawet najmniejszych osiągnięć, zauważanie każdego włożonego wysiłku przez dziecko i ciągłe mobilizowanie go do pokonywania trudności.
Przy tym całym zachwycie nie zapominaj również o nauczeniu dziecka obowiązkowości i odpowiedzialności, a nie dokonasz tego stale go wyręczając i bezgranicznie rozpieszczając.
Opracowała na podstawie literatury psychologicznej:
mgr Elżbieta Jędrzejczyk